Kermessonndesch en der Wieje

… von Hans Hoven

De Jlocke luwwe et es noch frösch
ma hüet se witt bis en der Bösch
nu duhrt et och net mie lang
da komme de Speller, met Musik on Tam Tam.
Se marschiere em Festtagsstaat no de Kerch erenn
on beähne dat et Weär mä schönn soll senn
Pastur de jött hön singe Sähje
doröm deht et em Kermes och selde reähne.
Ess die Meihs dann no e Stöndche uhs
da jeht et hü noch net no Huhs
op der Kerchplei ess nu Fahneschwenke
on jeddes Spell deht de Ohwe op sich lenke,
dobey weäd riskante Akrobatik jemaht
on van et Volk weät net met Applaus jespahrt.
De Musik spehlt: Seht da kommt der König,
denn hü ess alles feierlich, on nühs jewöhnlich.
De König jetz singe Zylinder schwenkt
on de Könnigin de Blecke op sich obahr lenkt,
esu trecke se e Stöck der Wieje erop on der Wieje eraf
se komme joh us de Kerch, on jöhnt noch jans brav.
Bis dat se trecke no et Zelt erop
do steht der Bierhahn nu mä noch op.
Jetz weäd ene rechtige Frühschoppe jefiert
on alle Kehle ens jröndlich dörchjeschmiert.
Dat jeht esuwe bis emmenuhr off zwei
da weäd et Zelt on de Tiek wärem frey,
die Jonge jönt met die Mädcher jetz no Huhs
on Kermesbrohnem rücht öfferall us de Hüser erus.
Jetz send et mä noch e paar Stöndcher,
denn öfferall lohfe at wissjeklede Jöngsjer,
da jeht der jruhse Fesszoch uhs
on da blitt ke Mennsch mie en et Huhs.
Zo Mennschedruffe balle se sich zesahme
on der janze Wieje hängt voller Fahne,
va wietz hüet mä Musik on en Tromm
ich jlöv se komme, röfft de Omm
uhs alle Fenstere kicke Lüh eruhs
on de Königin wenkt met ene Blommestruhs.
Die Musik die spehlt zemmlich hell
wehr send die Jonge van et Spell,
on Pritschejonge sprenge em Takt
on schlönt för os Nas och noch et Rad.
Dat ess en Freud, dat kann mä mäh sahre
et Festkomitee weäd hü en de Kutsch jefahre.
Op et Zelt weäd Offens jedanz jedronke on jesonge,
denn hü es jo et Kermesspell van de Jonge
on manch Mädche hofft hü ene Jong zu krije
denn, et ess jo Kermes en der Wieje.